Nieuwe autofiscaliteit: welke toekomst voor de plug-in hybride?

Terwijl plug-inhybride bedrijfsauto’s besteld vóór 1 juli 2023 bijzonder voordelig waren, zakt hun aftrekbaarheidspercentage vanaf nu jaar na jaar. Fiscaal worden ze met andere woorden steeds duurder. Maar of ze daarom hun laatste adem hebben uitgeblazen?

Het einde van de verbrandingsmotor onder de motorkap van de bedrijfsauto is nabij. Hoewel nieuwe firmawagens pas vanaf 2026 emissievrij moeten zijn om nog van een fiscale aftrekbaarheid te genieten, haalt de fiscus de duimschroeven nu al aan als je als onderneming of zelfstandige voor je nieuwe bestellingen niet overschakelt op elektrisch. 

Ook de plug-inhybride (PHEV) moet er dus aan geloven, net nu hij een interessant elektrisch rijbereik begint te bieden. Honderd kilometer is geen uitzondering meer bij merken als Mercedes-Benz en BMW, die de technologie als dé transitieoplossing opperen voor een breed publiek. Bestel je nu nog een PHEV, dan zie je echter de maximale aftrekbaarheid dalen van de huidige 100% naar 75% in 2025, 50% in 2026, 25% in 2027 en nul vanaf 2028. 

Ook al worden plug-inhybrides daardoor gestaag duurder voor de ondernemer, toch kunnen ze nog een kostenplaatje voorleggen dat voordeliger is dan dat van een benzine- of dieselwagen. Als je je PHEV eind dit jaar of begin volgend jaar geleverd ziet, geniet je immers van een gemiddelde aftrekbaarheid van 62,5% indien je hem vier jaar bijhoudt en 50% als je hem vijf jaar gebruikt. 

Ter vergelijking, als je een benzine- of dieselauto kiest die vandaag bijvoorbeeld 60% fiscaal aftrekbaar is, dan geldt dit percentage ook voor 2024 en voor 2025, om vervolgens naar 50%, 25% en nul te zakken in 2026, 2027 en 2028. Op vier jaar geeft dat gemiddeld 48,75% aftrek, op vijf jaar wordt dat 39%. Kortom: de gemiddelde aftrekbaarheid van een plug-inhybride die in 2023 wordt besteld en nog dit jaar of in 2024 wordt geleverd, blijft hoger dan die van een diesel- of ­benzine­model. 

Daar staat tegenover dat zo’n plug-in flink duurder blijft in aankoop en bovendien enkel zinvol is als je hem vaak kunt opladen met (betaalbare) stroom. Brandstofkosten zijn overigens slechts voor de helft aftrekbaar bij PHEV’s. De stroom die ze verbruiken, volgt het aftrekpercentage van de auto.

Wie als werkgever een auto ter beschikking stelt van een werknemer, moet daarop een zogenaamde solidariteits- of CO2-bijdrage betalen als die auto ook privé wordt gebruikt. De bijdrage wordt bepaald door de brandstofsoort en het aantal gram CO2 per kilometer dat de auto uitstoot. 

Vandaag zijn de bedragen relatief beperkt – reken op zo’n 30 à 60 euro per maand afhankelijk van de uitstootwaarde – maar wie nu nog een diesel of benzine bestelt, zal rekening moeten houden met een veelvoud hiervan. In 2023 en 2024 worden de bedragen vermenigvuldigd met 2,25, in 2025 moet je rekening houden met factor 2,75. In 2026 gaat het over factor 4 en vanaf 2027 en verder over 5,5 keer het huidige bedrag… dat bovendien jaarlijks geïndexeerd wordt.

Plug-inhybrides ontspringen de vermenigvuldigingsdans, voor zover ze voldoen aan de regels om in aanmerking te komen voor de minimumbijdrage. Die bedraagt dit jaar € 31,34 per maand. Door de band genomen zit je goed zolang de CO2-uitstoot beperkt is tot 50 g/km.

Wie een plug-inhybride niet ziet zitten, maar toch een ecologische inspanning wil leveren, kan een zelfopladende ­hybride overwegen. Die koppelt een beperkte meerprijs aan een CO²-uitstoot die zo’n 25% lager ligt dan bij een vergelijkbare benzine-auto. Daardoor zijn de fiscale lasten iets lichter, terwijl je deels elektrisch kunt rijden zonder je zorgen te moeten maken rond laadmogelijkheden. Geen wonder dat dit soort aandrijving in de lift zit bij de bedrijven.