Industriebouw met een twist voor opvallend kunstenaarsatelier

Een werkplek om internationale klanten te ontvangen in Ronse

Grote, strakke ruimtes binnenin en een ritmische, speelse structuur aan de buitenkant. Dat tweespel typeert het nieuwe atelier van kunstenaar Mark Manders in Ronse. Het gebouw is het resultaat van de klassieke technieken van de industriebouw, maar dan op een andere manier benaderd. “De structuur zit aan de buitenkant en de vlakke afwerking, die vaak de gevel vormt, binnenin”, zegt architect Klaas Goris. Vulsteke Bedrijfsgebouw voerde dit originele ontwerp uit.

Mark Manders is internationaal gekend en geliefd. De Nederlands-Belgische kunstenaar brengt zijn creaties tot leven in zijn thuisstad Ronse, waar hij sinds kort een nieuw atelier heeft. “Vroeger werkte ik in een voormalige textielfabriek. Een inspirerende omgeving, maar er was geen verwarming. In de winter trok ik me dus terug in één kamertje dat ik min of meer kon verwarmen. Dat was niet ideaal en daarom klopte ik aan bij Coussée Goris Huyghe Architecten”, vertelt Mark Manders. “Mijn vraag? Echt goede architectuur en veel ruimte om helemaal mijn ding te doen.”

Architect Klaas Goris ging enthousiast aan de slag met de vraag van Mark. Daarbij kwam al snel het idee van een ‘omgekeerde industriebouw’ op de tafel: “Dit is een uitloper van onze eerdere ervaring. We bouwden in het verleden meerdere industriehallen. Profielen aan de buitenkant moesten niet brandwerend behandeld worden en dat was een pak interessanter dan de profielen aan de binnenkant plaatsen. Later deden we hetzelfde met hout en beton. De boeiende architectuur die zo ontstaat, is ons handelsmerk geworden. Door deze bouwtechniek ontstaan binnenin vrije wanden. Voor een kunstatelier is dat een groot voordeel.”

De bescheiden kantoorruimte van Mark is in houtskeletbouw uitgevoerd. Dat bouwvolume is vervolgens ingeschoven als een ‘kantoorbox’. Pas daarna werd het dak gerealiseerd. Zo ontstaat een perfecte integratie van alle functies in het nieuwe gebouw. Voor de dakstructuur werd een systeem in prefab uitgewerkt, dat de typerende sheddaken die je her en der in Ronse ziet, nabootst. “Initieel wou Mark opnieuw een soort winter- en zomeratelier. Wij maakten een alternatief voorstel. Het winteratelier is een museale ruimte geworden, waar bezoekers van over de hele wereld een warme ontvangst krijgen. Het zomeratelier is een grote, veelzijdige werkruimte. Met vloerverwarming en goede isolatie blijft het er het hele jaar door aangenaam om te  werken.”

Nadat hun vorige aannemer met pensioen ging, klopten de architecten aan bij Vulsteke Industriebouw. Dat de lat kwalitatief hoog moest liggen, was van bij aanvang duidelijk. De uitvoering tijdens de coronapandemie maakte het extra pittig, maar het resultaat mag er zijn. “Het atelier meet 36 bij 100 meter. Met de verdieping erbij, realiseerden we zo’n 5000 vierkante meter”, zegt Nickolas Vulsteke. “Aan de binnenzijde is gespeeld met gladde en ruwe oppervlakken. Hier en daar is de prefabstort nog zichtbaar, voor een ruwer accent. Het was een leuke uitdaging om onze expertise in industriebouw eens op een andere manier te kunnen inzetten. We zijn trots dat we deze inspirerende omgeving mochten vormgeven.”

Ook voor de kunstenaar zelf is het project alvast geslaagd. “Mijn nieuwe werkplek is een aaneenschakeling van ateliers”, vertelt Mark Manders. “Ik begin in de denkruimte, ga vervolgens naar de houtwerkplaats, de ijzerwerkplaats, het klei-atelier … Zo ontstaat kunst in heel veel verschillende ‘gebieden’ en de ideeën beïnvloeden elkaar. Een  kruisbestuiving die uitmondt in verrassende concepten.”